KWARTAALJOURNAAL LENTE 2021

Dit lentenummer van ons geliefde kwartaaljournaal beweegt zich op een breed terrein: demografie van wereldwijd tot en met een nationaal en regionaal schaalniveau, met een inzoom op klimaat- en waterstaat in het Oosten en Noorden des Lands.

====Door op de blauwe titels te klikken komen de bijbehorende integrale teksten in beeld====

Redactioneel> Dubbelkrimp 2021>2100 - Van 17 naar 13,6 miljoen Nederlanders, van Waal naar IJssel…?

“De gevolgen van deze demografische verschuiving zullen kolossaal zijn. De klassieke bevolkingspiramide met weinig ouderen aan de top en veel jongeren aan de onderzijde komt er wereldwijd door op zijn kop te staan. In 23 vooral Aziatische en Europese landen zal de huidige bevolking zelfs meer dan halveren. Dit geldt voor onder meer Italië, Spanje, Portugal, Polen, Roemenië, Oekraïne, Japan, Thailand, en Zuid-Korea. Ook China’s bevolking zal ver terugvallen, van 1,4 miljard naar 732 miljoen. En Nederland? Ook dat zal zich niet aan deze trend onttrekken. De bevolking valt er naar verwachting terug van ruim 17 miljoen tot 13,6 miljoen.”

Hoofdartikel> De IJssel als nieuwe levensader van de natie?

De IJssel is een tegenwoordig wat in de vergetelheid geraakte zijtak van Vadertje Rijn. Via deze komt het Rijnwater in een vrijwel rechte lijn uit in het IJsselmeer - nog geen 90 jaar geleden was dat nog de Zuiderzee, die dromerige, wat veronachtzaamde, maar nog immer royaal bemeten zeebocht van de Noordzee. Een soort zee in de luwte, omringd door Friesland en het Noord-Hollands schiereiland, bekroond door een trits eigenwijze waddeneilandjes in het noorden. Een veilig reuzen-haf en als zodanig de ideale bakermat en operatiebasis voor de nodige handel en bedrijvigheid in dit deel van Europa, zeker in combinatie met de rivier de IJssel als een zeer strategisch gelegen af- en toevoer-transportlijn. Geen wonder dat de economische en agrarische opgaande conjunctuur van de 12e en 13 eeuw de nederzettingen aan en nabij deze rivier deed uitgroeien tot even bloeiende en trotse handelssteden als Kampen, Zwolle, Deventer, Zutphen, Doesburg en Arnhem, aangesloten bij het befaamde Hanze-handelsverbond van steden in het noorden van ons werelddeel.
Maar het kan verkeren. Rond 1400 werden deze steden aan en nabij de IJssel overvleugeld door steeds alerter opererend Hollandse steden onder aanvoering van uiterst ambitieuze Amsterdam en in zijn directe kielzog varende Westfriese handelssteden als Hoorn en Enkhuizen. Zij maakten zich rond die tijd meester van de Zuiderzee. Die verovering maakte deel uit van een veel groter offensief waarmee Hollanders en Westfriezen hun commerciële invloed nog wel veel verder wisten uit te breiden - met name in het Oostzeegebied, in Pruisische en Baltische steden, hier en daar tot verrassend diep in het achterland. Essentieel voor het succes van dit offensief was de uitgesproken pro-actieve rol van de vrachtvaart: de Hollanders sleepten zélf met hun schepen hun spullen ver stroomopwaarts. Een en ander stond in scherp contrast met de passieve houding van puissant rijke en mede daardoor inmiddels tamelijk verwend geworden Vlaamse handels- en nijverheidssteden. Intussen bleef Vlaanderen als afzetgebied natuurlijk wel essentieel voor de Hollandse welvaart - het uitstekend fijnmazig binnenvaartnetwerk tussen beide gewesten faciliteerde hier het benodigde transport. En zo werd het heroïsche Transportland Holland geboren.
Hoe Europa- en klimaat-proof is deze dierbare economische legende in onze weerbarstige 21e eeuw? Een eeuw waarin klimatologische, waterstaatkundige, ecologische geo-economische en -politieke verhoudingen in kanteling lijken geraakt zijn. Laten we de verschillende potentiële kantelmomenten en -locaties hieronder stuk voor stuk de revue passeren.

Berichten van het Noorderlandse energiefront> Noord-Nederland als speerpunt en zoenoffer - Het perverse maar hopelijk vergeefse spel van de Firma Schelp en de BV Nederland op een Europese waterstof- en electra-rotonde in oprichting

In de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 betuigde premier Mark Rutte met de nodige nadruk zijn mea culpa inzake zijn grootste zonden van de afgelopen tien jaar waarin hij heeft geregeerd. Allereerst was daar natuurlijk de toeslagenaffaire, de reden waarom zijn derde kabinet begin januari was gevallen. En op een goede tweede plaats prijkte de schandalige manier waarop zijn achtereenvolgende regeringen systematisch de aardbevingen als gevolg van de gaswinning daar systematisch hadden genegeerd en vervolgens - toen een en ander niet meer te ontkennen was - de noorderlingen voortdurend aan het lijntje hadden gehouden. Groningen zou voortaan door Den Haag in de vaart der volken worden opgestoten en wel door de regio tot het kloppende hart van de groene energie te maken. Niet langer zou het Noorden als nationaal afvalputje misbruikt worden. Zo luidden de beloften. Maar ach - niet heel veel later kwam de leugenachtige aap onverbloemd uit de mouw. Begin maart had onze Mark bedacht dat de Eemshaven een prima plek voor een nieuwe kerncentrale zou zijn, een uitsprak die hij nog geen een dag later weer schielijk in trok nadat hij alle fiolen van noordse toorn over zich heen had gekregen. Het voorval onthult in al zijn naaktheid de dubbele agenda van Rechts Nederlands inzake de klimaatkwestie met waterstof als ideaal rookgordijn en kernenergie als verraderlijke boobytrap.Hieronder het relaas van een heuse Krimi op de Haagse vierkante kilometer met diverse ministeries en het rovershoofdhol van de firma Schelp als de noodlottige plaatsen van handeling….