KWARTAALJOURNAAL WINTER 2018/2019

Klimaatadaptatie staat In deze aflevering centraal, in het[hoofdartikel bovendien in relatie gebracht met demografie - dit geheel in de traditie van de deze website dubbelkrimp.nl. In de volgende [lente]editie van ons kwartaaljournaal zoomen we nader in op de kansen en uitdagingen van het concept Waaierstad van de Lage Landen.

====Door op de blauwe titels te klikken komen de bijbehorende integrale teksten in beeld====

Redactioneel> Doorpakken aan de natte kant van de Drooglijn

“ Wie een streep trekt tussen Groningen en de zuidwest-hoek van Noord-Brabant ziet een strook ten westen van die lijn waar de bodem [….] hard naar beneden gaat. Uiteraard is hier niet de gaswinning de veroorzaker, maar uitdroging of inklinking van de veenbodem.“

Het was een van de vele media-reacties op de onrustbarende berichten in november 2018 over de versnelde bodemdaling ten noordwesten van bovengenoemde lijn als gevolg van de grote droogte en warmte van afgelopen jaar. Niet voor niets doopten we die lijn van Groningen naar Bergen op Zoom op deze site al weer geruime tijd geleden de Drooglijn. Hieronder maken we kort de balans op wat er tot op heden terecht gekomen is van een structurele langetermijn-aanpak van de broodnodige klimaatadaptatie aan de natte kant van die lijn en welke stappen nu al genomen kunnen worden om doelgericht te kunnen anticiperen op scenario’s voor later in onze eeuw. Rem aan die kant van de lijn wat ons betreft in dat verband in ieder geval verstedelijking af en in ga de meest water-kritische zones de komende decennia selectief slopen.

Hoofdartikel> Los van alle richtingenstrijd over oorzaken van en oplossingen voor de klimaatcrisis: Neem langetermijn-klimaatadaptatie als onvermijdelijke nevenoptie eindelijk eens écht serieus!

Met klimaatplannen die zich uitsluitend richten op de afname uitstoot van CO2 alleen zullen we het niet redden, nationaal noch internationaal - zo wordt inmiddels meer en meer duidelijk. Daar zijn allereerst de naijl-effecten van meer dan twee eeuwen verbranding van fossiele brandstoffen die een succesvol tegenhouden van de opwarming van de aarde danig kunnen frustreren. En dan is er de demografische factor die ook roet in het eten kan gooien. Een en ander laat onverlet dat we ons weliswaar onverminderd moeten inzetten voor de opgave CO2 terug te dringen maar onderstreept te meer dat we tegelijkertijd een simultaan spoor moeten uitzetten om de tot nu toe met de mond vaak zo plechtig beleden klimaatadaptatie nu eens werkelijk serieus kunnen gaan nemen. Klimaatadaptatie - dat betekent écht mee willen bewegen met de luimen van klimaat en water. Dus niet als gratuite nogret-optie, vaak alleen voor de korte termijn, maar als robuuste aanpak voor de lange termijn waarbij nu al voorgesorteerd wordt op ontwikkelingen later in de eeuw - met name op ruimtelijk-economisch en demografisch vlak. Voor een waterstaatkundig zo kwetsbaar landschap als het Nederlandse is dat beslist geen overbodige luxe!